Robótki

Podczas porządków w garderobie znalazłam dużo włóczki i postanowiłam wykorzystać ją do zrobienia skarpet, bo kiedyś obiecałam je kuzynce i jej mężowi. Co zrobię jedną parę to zaraz mam chętnego i muszę robić następną. Wykonałam już 10 par. W święta obiecałam siostrzenicy, że wykonam dla niej z białej włóczki ale będzie musiała chwilowo poczekać. Chrześnica spytała czy nie zrobiłabym jej papuci, nigdy nie robiłam, więc zaraz weszłam w internet i znalazłam blog U Antoniny. Zobaczyłam jakie cuda wykonuje i postanowiłam wykonać kapcie. Na próbę zrobiłam jeden kapeć z paskiem i jestem z niego zadowolona. Jutro będę robić drugi i następne wykonam bez paska, przydadzą się gdy pójdę w odwiedziny. Zajmują mało miejsca w torebce. Robotę mam zapewnioną do wiosny, bo potem ogródek zajmie mi sporo czasu. A teraz spać bo rano idę do dzieci.

Kartki

Zeskanowałam kartki, które pisał tato do mamy z niewoli niemieckiej. Znalazłam też kartki pisane do mamy i taty przez ciotkę Anielkę, która była na robotach w Austrii.

Album

Dawno nie zaglądałam do albumu mamy. Zostały tam tylko kartki z aktorami, świąteczne i widokówki. Postanowiłam zrobic porządek i wyrzucić niepotrzebne kartki. I teraz siedze nad nimi juz drugi dzień i czytam korespondencję rodziców jaką prowadzili w czasie wojny (ojciec był w niewoli w Niemczech). Przecież nie mogę tego wyrzucić. Są widokówki z Wulfrathu, Wuppertalu oraz z Wiednia, gdzie przebywała na robotach siostra ojca. Zastanawiam sie czy widokówki gdzieś nie opublikować. Już od paru lat zbieram informacje o naszej rodzinie, utworzyłam dwa drzzewa i nie wiedziałam, że mam taki skarb. Muszę kupić dobry aparat fotograficzny (przyda się w urzedach) i poważnie zająć się historią mojej rodziny. A kartki .....poukładam chronologicznie i włożę do albumu, jest już zniszczony a odnowienie będzie drogo kosztować. I jak tu się nie nudzić.

Zwyczajnie

Chcąc mieć wolną sobotę, zrobiłam porządki w piatek. Tak sie spieszyłam, że przy myciu podłogi coś mi strzyknęło w krzyżach i przez parę minut nie mogłam się wyprostować. Zastanawiałam się czy iść na basen, bo nadal nie czułam się komfortowo, zdecydowałam się iść a nuż rozruszam się. Bolało tylko przy podskokach więc darowałam je sobie. Dzisiaj chodzę ostrożnie, masuję sobie krzyże i nie robię wygibasów. Zobaczę co będzie jutro.

Jak postanowiłam tak co piątek piekę chleb, jest smaczny i zastanawiam się czy mi się nie znudzi. Znów dostałam propozycję wyjazdu do Paryża, szkoda, że w okresie świątecznym. Będę musiała zacząć oszczędzać. Co prawda mam w planie kupno wykładziny do pokoju i aparatu fotograficznego. Co wybrać? Zobaczymy. 

Nareszcie

Upiekłam chleb, udał się. Przymierzałam sie do tego już jakiś czas temu ale nie podobały mi się przepisy. Do tego pomysłu zaraziłam kuzynkę i ona wypróbowała przepis. Ciekawam jak długo bedę go miała.
W lipcu bratanica zaprosila mnie do Paryża - ciociu przyjedź w sierpniu do mnie. Odmówiłam. Mialam już inne plany. Wyjazd wiązał się z wypływem gotówki, której akurat nie mialam. Wniosek na przyszłość - odkładać co miesiąc parę groszy. 
Co zaplanowałam zrobiłam. Okna wymalowane, jeszcze mi sprzątanie zostało, zaprawy porobione. Czekam jeszcze na pomidory wychodowane od ziarenka aby zrobić przeciery.
Jutro odpoczywam, kupilam Ludluma i trzeba go przeczytać w końcu.
 

zdjecia

W poprzednim temacie opublikowałam zdjęcia stryjka, który po wyzwoleniu obozu w Dachau, przebywał w Oberammergau i zastanawiam się dlaczego zdjęcia mają jedną datę na odwrocie 13.02.1947, pisaną przez stryjka z pozdrowieniami. Potem znalazł sie w NY, tam ożenił i zginął w wypadku. Tylko tyle o Nim wiem. Dużo to czy mało. Gdzie szukać?

Dom rodzinny Jordanków w Nidku